Rozdział 18

Trzęsąc się, Max podszedł do zamkniętych drzwi kuchennych.

Zacisnął mocniej dłoń na łodydze kwiatka i przeczesał palcami swoją bujną grzywę ( heh xP)

W końcu trzęsącą się ze strachu ręką zapukał.

Po 5 minutach czekania, wrota otworzyły się, a zza nich wychyliła głowę Adrianne.

Chłopak uśmiechnął się, jednak uśmiech szybko zszedł z jego facjaty.

Spuścił wzrok z twarzy dziewczyny i popatrzył na jej dłonie, na których znajdowała się jakaś czerwona substancja ...

-Czy to … to krew jest ? - wydukał Max, po czym nieprzytomny padł na podłogę

*********

-To co ogłaszamy żałobę? – zapytał po dłuższej chwili milczenia Jay

-Będzie mi go tak strasznie brakowało, niby był tu tylko kilka dni no ale już się do niego przyzwyczaiłam … - lamentowała G

Wszyscy stali pochyleni nad 'nieboszczykiem' (jeśli tak to można nazwać), nie mogąc uwierzyć w to, co się stało.

-Oj no dajcie już spokój, życie toczy się dalej nie możemy tu tak siedzieć z założonymi rękami – powiedział Siva

-Tobie to łatwo mówić, bo to nie stało się przez ciebie! - warknęła dziewczyna – a tak właściwie, to przecież wina Toma …

-Jak to moja ? - oburzył się chłopak

-To nie ja rozwaliłam ten durny ketchup!

-A prosiłem się o to, żebyś mnie ganiała po całej kuchni z tłuczkiem?

-A dał ci ktoś kiedyś w pysk?! Jak tak, to stul mordę, bo już wiesz jak to boli – wnerwił się Nath

-Ok, posprzątajmy to dziadostwo … - zaczął Siva

-Jakie dziadostwo ?! Jak śmiesz tak mówić o Flafiku ?! - wydarł się oburzony Jay – On został brutalnie pozbawiony swojego żywota !

-O kim ? - zapytał Max

-No … o Flafiku … - odparł zmieszany chłopak

-Jay, przecież to tylko złamany kwiatek, który został strącony przez Toma !

-A ja jeszcze próbowałam go złapać, tylko że ktoś rozwalił na mnie ketchup i doniczka mi się wyślizgnęła z upapranych rąk – powiedziała Adrianne, patrząc na Toma

-Ale ten 'Złamany kwiatek' miał własne życie, może miał jakieś marzenia, plany na przyszłość! - argumentował loczek

Tom z Maxem pokręcili z niedowierzaniem głowami i posprzątali cały bałagan, ponieważ nikt inny nie mógł pozbierać się ze śmiechu, oprócz oczywiście oburzonego Jay'a.

Podczas obiadu, dżentelmeny niemiłosiernie się wierciły, co dla G oznaczało tylko jedno, KŁOPOTY i to wielkie kłopoty …

Adrianne przyglądnęła się dokładnie każdemu z nich. Jej wzrok utkwił w Jayu, który siedział przed swoim talerzem z założonymi na piersi rękami i smutną, a jednocześnie zdenerwowaną miną.

Kiedy któryś z jego kolegów zapytał się dlaczego nie je, odparł tylko „Ketchup to złooo!” i odszedł od stołu.

-Ok, a teraz moi drodzy, powiedzcie czego ode mnie chcecie – powiedziała dziewczyna po skończonym posiłku

Czwórka 'wiercipiętów' spojrzała po sobie i po pewnej chwili konwersację nawiązał Tom

-Bo … ja... znaczy my … czy mogłabyś nam pokazać miasto ? - zapytał niepewnie

Adrianne popatrzyła na niego z szeroko rozwartą gębą. Wizja zwiedzania Paryża z tymi klaunami, nie przypadała jej ani trochę do gustu …. Jej rozumowanie wyglądało tak :

The Wanted + wycieczka = TOTALNA ROZPIERDUCHA

Chłopaki widząc, że G nie jest zbyt przekonana co do tego pomysłu padli przed nią na kolana i zrobili maślane oczka.

Dziewczyna, choć wiedziała, że to jest najgłupsza rzecz jaką może zrobić – zgodziła się.

Uradowane delikwenty od razu udały się do swoich pokoi, aby przygotować się do wyprawy.

Po 10 minutach wszyscy stali gotowi przy drzwiach wejściowych.

Adrianne westchnęła głęboko i ruszyła przed siebie.

Wiedziała, że tego dnia nie zapomni do końca swoich dni ...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ok, to może ja tego lepiej nie będę komentować ...

Rozdział dla : Kini***, Myi, Kini:* i wariatki   ;******

Przypominam 11 komentarzy = rozdział ;)