Rozdział 4

Następnego dnia jako pierwszy obudził się. Nathan.

Leniwie otworzył oczy i rozejrzał się po pokoju. Podniósł się na łokciu i usłyszał kroki …

Włochaty pyszczek ułożył się na jego kolanach, merdając przy tym radośnie ogonem.

-Witaj Shadow – powiedział do suczki chłopak.

Na dźwięk jego głosu pies jeszcze bardziej energicznie zaczął merdać nie tylko ogonem, ale również tylna częścią ciała i polizał głaszczącą go rękę. Po chwili do pokoju wparował drugi pies, niosąc coś w pysku. Podszedł do Nathana i podał mu 'patyk'. Tym 'patykiem' okazał się być list, który brzmiał :

„Dzień dobry śpiochu :D Przykro mi, że wyszłam bez pożegnania,

ale nie miałam serca was budzić. Większą część śniadania macie

w lodówce, a jajecznicę i parówki wystarczy tylko podgrzać

(mam nadzieje, ze wiecie jak to się robi i zastane moja kuchenkę taką, jaką

ją ostatnim razem widziałam, czyli CAŁĄ).

Załatwiłam już wszystko, co było związane z waszym hotelem. Numer

do szofera limuzyny, która ma was tam zawieść jest z tyłu kartki.

Klucze do mieszkania oddajcie Georgowi. Jeszcze raz przepraszam,

że się z wami nie pożegnałam, no i życzę udanego pobytu w 'Mieście Zakochanych'

(Jakbyście nie wiedzieli chodzi o Paryż)

całuję Adrianne ;*

Nathan uśmiechał się czytając list i żałował, że nie zobaczy już dziewczyny. Położył głowę na poduszce i zamknął oczy. Jedyne o czym myślał, to czarne, jak heban oczy Adrianne ...

Nie dane było mu jednak leżeć zbyt długo, gdyż chwilę potem obudził go okropny wrzask dobiegający z salonu …

Jak się potem okazało, całego tego hałasu narobił Tom, który stał na stole z patelnia w dłoni i patrzył z przerażeniem na znajdującego się pod stołem Verra.

-Zabierzcie ode mnie tego diabła! - darł się Tom

-Ej stary, uspokój się i zejdź z tego stołu – uspokajał go Nath

-Najpierw ty bierzesz tego Cerbera – negocjował Tom

-Ok, już … Verro, do nogi!

Pies potulnie poczłapał za Nathanem, a Tom o mały włos nie rypnął ze stołu próbując zejść.

-Wiecie, że od zawsze bałem się psów – tłumaczył się Tom

-Ok, ok mam nadzieję, że nic więcej nie zbroiłeś Tom – powiedział Max

Nie uzyskał odpowiedzi …

-Toom … - powiedział podniesionym głosem Siva

-No bo … ja … my tu zginiemy chłopaki – powiedział Tom