Rozdział 27

Przez następne dni Nathan prawie w ogóle nie wychodził z pokoju. Dalej nie mógł pojąć skąd wziął się jego upór aby zrobić to co zamierzył. Mimo tego iż George nie chciał spełnić jego prośby jakoś udało mu się go przekonać do zmiany zdania.

Od czasu kłótni w kuchni Adrianne nie pokazała się w mieszkaniu. Chłopaki jednak zbytnio się tym nie przejęli, gdyż od tego czasu zdążyli rozwalić już połowę salonu podczas zabawy w gwiezdne wojny, łóżko, 2 fotele i suszarkę do włosów... Zbyt długo by wyjaśniać jak to się stało. W każdym razie cieszyli się swobodą.

Tymczasem Nath wspominał wszystkie przygody, które przytrafiły się im od czasu przyjazdu do Paryża.

Najpierw zwiedzanie miasta-które było genialnym planem Toma, spotkanie G, rozwalenie lodówki, potem przygoda Toma z Verrem i great ajdijas chłopaków jak wydostać go z jego 'czaderskiej' kryjówki, zmiana wiary na Islam oraz wycieczka do supermarketu czyli zabawa w strażaków, wyścigi wózków oraz akcja kradzieży z pseudonimami . No i jeszcze oczywiście już prawdziwe zwiedzanie Paryża i odbieranie chłopaków z komisariatu... (pamiętacie to wszystko? xd)

Na myśl o tych wszystkich rzeczach, które wydarzyły się stosunkowo nie tak dawno, a wydają się odległe o wieki, Nathanowi aż łza zakręciła się w oku.

Jego oczy zaszkliły się jeszcze bardziej kiedy przypomniał sobie lufę pistoletu wymierzoną w jego kierunku.

Podobno miłość wszystko wybaczy. Ale czy nie ma to żadnych granic? Czy dla osoby którą kochamy zrobimy wszystko? Również jeśli kosztowało by to nasze życie jak być może i życie naszych bliskich?

Krążąc po pokoju zadawał sobie te, jak i wiele innych pytań... Lecz na żadne nie znalazł odpowiedzi.

Koło południa zjadł z chłopakami pizzę, a potem siedział w skupieniu patrząc się na pusty talerz.

-Ej Młody, wszystko w porządku? - zapytał Max przerywając milczenie

-Mmm tak, wszytko ok … - odparł Nath dalej nie odrywając wzroku od talerza

Chłopaki wymienili między sobą porozumiewawcze spojrzenia.

-Posłuchaj.... my wiemy, może jesteśmy idiotami, debilami, ciołkami, ciulami – karcący kuksaniec w bok od Sivy- ale nie myśl sobie, że nie widzimy co się z tobą ostatnio dzieje! Jesteś cały czas taki przymulony, smutny i zamyślony, a to wszystko od czasu kiedy rozmawiałeś z Georgem! Nawet jak G ci przywaliła to się tak nie zachowywałeś. Co się stało?- powiedział Tom

-Nic się nie stało, naprawdę – bąknął

-Chłopie – potrząsnął nim Jay – Jesteśmy twoimi kumplami i wiedz, ze zawsze możesz na nas liczyć! Proszę, nie zrób nic głupiego... - dodał

Nathan popatrzył na nich podejrzliwie.

-Skąd wiecie co zamierzam zrobić?! - wydarł się prosto w ich facjaty – George wam wygadał, że chcę jej pomóc prawda? Wiedziałem, że umówił mnie na to spotkanie niechętnie, a wy pewnie mieliście mnie przekonać do zmiany zdania, prawda?!

-Po pierwsze, wiemy że zrobisz dla niej wszystko bo widzimy, ze na serio Ci na niej zależy, po drugie nie rozmawialiśmy z Georgem bo unikał nas tak samo jak ty, a po trzecie... jakie spotkanie? - Tom znacząco poruszył brwiami

-Ehhh zawsze daje się na to nabrać – złapał się za głowę Misiek

-Tak, zawsze – potwierdził z bananem na gębie Max

Zapadła cisza. Nath wiedział, że nie może wpakować swoich najlepszych kumpli w tarapaty. Nie zamierzał wyjawić im co tak naprawdę zrobi...

Popatrzył na zegarek, którego wskazówki pokazywały godzinę 13.

-Jaa... muszę już lecieć – zaczął, wstając od stołu – Trzymajcie się i wiedzcie, że zawsze byliście dla mnie jak rodzina

Żaden z nich nie odpowiedział. Patrzyli na chłopaka w osłupieniu, gdy on przechodził przez salon

i zbliżał się do drzwi mieszkania.

Ostrożnie chwycił klamkę i biorąc głęboki oddech nacisnął.

-Nath! - usłyszał za sobą krzyk Max'a – Powodzenia

Podszedł do niego i mocno go uścisnął.

-Ale proszę … dla nas, a jeśli nie dla nas to dla G. Nie rób niczego głupiego i uważaj na siebie – dodał po chwili

Nathan obdarzył go słabym uśmiechem i lekkim skinieniem głowy.

Następnie zdeterminowany przestąpił próg i zamknął za sobą drzwi.

-----------------------------------------------------------------

Witam witam ;)

Jak tam samopoczucie? mam nadzieje, że wszystko u was w porządku :)

Jakoś nie mogłam zebrać się do pisania tego rdz, ale dzięki wariatce ;* w końcu go macie ;D

Wg mnie rdz jest okropny i przepraszam, ze nie porafie lepiej [isać :/

Zebrało mi się na wspomnienia, bo to już prawie koniec opo ... jeszcze pozostało wam przecierpieć 2 rdz ;)

Witam na moim blogu Julliettę Sykes i Oliwię, mam nadzieję, że to co napiszę bd się Wam podobało ;D

I mam do was 2 pytanka :)

1. Chciałabym się dowiedzieć, która akcja chłopaków w tym opo < a było ich trochę ;p> podobała Wam się najbardziej?

2. Jestem strasznie ciekawa jak wyobrażacie sb zakończenie tego bloga oraz jak uważacie, co Nath zamierza zrobić? 

Czekam na wasze odpowiedzi w komentarzach ;***

Do następnego rdz :D

Wasza Sierr ;****